Beginnen bij het begin
22 oktober 2012 - Mérida, Venezuela
Hier zit ik dan op mijn kamertje in Posada Jakere in Merida, Venezuela met een laptop op mijn schoot om een ´reisverhaal´ te schrijven. Het uitzicht vanuit mijn kamer is vrij indrukwekkend, vooral als je een woning in de Govert Flinckstraat gewend bent. Hoewel ik even over een bouwplaats, waar normaal de langste gondellift van de wereld is, moet kijken, is er daar achter een horizon van de vele bergen in de Andes waar ´s morgen de zon overheen schijnt en ´s avond de wolken overheen kruipen.
Ik verblijf in een posada (familie-/gasthuis) aan Parque Las Herionas met vier andere studenten (Sabrina (NL), Olga en Hekla (Ijsland) en Tomas (Ierland)). A nice bunch en we delen ook grotendeels dezelfde interesses. We hebben ook al met z´n allen vorig weekend een trip naar Catatumbo gemaakt en er is altijd wel animo ´s avond iets te ondernemen. Omdat Tomas ook het plan heeft om na Venezuela richting Colombia te gaan, hebben we besloten samen die kant op te gaan. Ik wist in eerste instantie nog niet zeker of ik dat ging doen, maar ben blij dat dat nu zeker doorgaat.
Toen ik hier aankwam had niet echt een idee wat ik van Merida mocht verwachten, behalve dat hier een bed voor mij stond, maar dat begint zich nu een beetje te vormen. Bijna iedereen rijdt hier in een amerikaanse muscle car of 4x4, niet zo raar als een liter benzine 0.0125 USD kost en te begrijpen als je ziet over wat voor bergweggetjes moet worden gereden om ergens te komen. Al die grote auto´s in die kleine straatjes ziet er vrij chaotisch uit (de PC Hoofd is er niets bij). De mensen zijn overdag bijzonder aardig en behulpzaam. Spreken weliswaar in de meeste gevallen geen engels, maar met handen en voeten kom je een heel eind. ´s Nacht schijnt er alleen nog wel eens wat te gebeuren en daarom wordt ons afgeraden dan het centrum in te lopen, maar met de taxi kun wel je bijna overal komen. Dit heb ik alleen nog niet gedaan.
Iedere ochtend heb ik 3 uur spaanse les en ´s middag moet ik, je zult het niet geloven, veelal aan mijn huiswerk. Dat is wel even wennen. Ik heb inmiddels vier lessen achter de rug en ik moet zeggen het gaat de goed ekant op. Het wordt nu alleen tijd dat ik mijn woordenschat ga vergroten. Mijn ´profesora´ is Daniela. Ze komt uit Merida en nam ons vorige week mee naar 1 van haar salsa lessen. Het was leuk om te zien dat er zoveel mensen aan salsa doen. Het is de normaalste zaak van de wereld om te dansen en wij mochten ook nog even een sumba lesje meepakken. Het is jammer dat er bij soort dingen spiegels hangen, want op het moment dat je denkt dat het goed gaat, kijk je in de spiegel en valt het allemaal niet mee. Maar het was wel leuk om het een keer mee te maken.
Door de spaanse cursus heb ik momenteel doordeweeks niet veel tijd om in de omgeving iets te doen. Wel ben ik dit weekend op een trip geweest naar La Catatumbo. Onderweg naar het meer Catatumbo hebben we verschillende stops gemaakt. De eerste stop was in het dorpje Jaji. Dit was in de tijd van de kolonie het rijkste plaatsje in de staat Merida. Dit is te zien ook, want alles ziet er keurig verzorgd en onderhouden uit. Rond dit dorpje lagen vroeger alle koffieplantages en de families die deze bezaten woonde en verwerkte de koffie in Jaji. Tegenwoordig is er in de weide omgeving echter geen koffieboom meer te vinden. Toen er in Venezuela olie werd gevonden gingen de meeste arbeiders die kant op, omdat ze daar meer konden verdienen. En omdat in het verbouwen van koffie zeer veel arbeid zit, was het simpelweg niet meer mogelijk om hiermee door te gaan en is er nu bijna nergens meer een koffieboom te vinden. Nu grazen er koeien op het land waar voorheen de plantages waren.
Na Jaji hebben we gestopt in Cloud Forest, het best bewaarde Parque Nacional van Merida, om een verfrissende douche onder een waterval te nemen en Pirate Cave bezocht. Dit is een grot waar de piraten van Catatumbo vroeger hun buit verstopte en welke later, tijdens de dictatuur periode, nog gediend heeft als gevangenis, omdat de reguliere gevangenissen vol zaten. Na alle bergweggetjes was het tijd om de Andes te gaan verlaten. Het is in een woord prachtig om van zo´n enorme bergpartij richting het platte land te rijden. Tijdens de afdaling heb je een een kilometer ver uitzicht over de vlaktes van El Vigia die zijn te beschrijven als ´Lion King´-achtig. Je ziet de verschillende rivieren die uit de bergen komen, de bananenplantages, kleine plaatsjes en vooral veel groen. Dit was de eerste keer dat ik mij besefte, Ik zit in een 4x4 Landcruiser, met de spaanse lokale muziek van de chauffeur op de achtergrond in VENEZUELA! En zoals Tomas dat zo mooi kon zeggen;'You can´t keep the fucking smile of your face´.
Met deze gedachte reden we richting onze slaapplek bij Catatumbo waar we de nacht, zoals het hoort, in een slaapzak gingen volbrengen. Catatumbo is een meer waar er bijna iedere nacht spectaculaire bliksem shows zijn te zien. We zijn met een boot door de jungle gevaren, waar je onder andere apen en super veel verschillende vogels tegenkomt, naar een huis dat op palen in het meer staat. Na een bijzonder goede steak van de grill en het ondergaan van de zon, was het tijd voor een Kaaiman safari. Op zoek naar een gemiddelde kaaiman, rond de1 meter in dit gebied, wisten we er uiteindelijk een van een goede 40 centimeter te vangen. Ondanks de lengte is het evengoed vrij spannend het beestje vast te houden, het blijft een vleeseter. (-;
Het was tijd om onder het genot van een biertje van de bliksem te gaan genieten. Het is moeilijk te beschrijven wat hier gebeurd, maar dit natuurlijke verschijnsel zorgt ervoor dat het bijna altijd bliksemt boven het meer zonder dat het dondert. Je ziet de bliksem het water inslaan, soms minder dan een kilometer ver en dat is een bijzonder plaatje. Volgens onze gids bestaan er twee verklaringen voor dit fenomeen. Een van de rivieren die uitmond in het Catatumbo meer bevat veel gassen die vrijkomen, dit in combinatie met de botsing van de koude lucht van de Andes en de warme lucht van de Caribean wat een bepaalde energie veroorzaakt, zorgt voor een flist zonder knal. De tweede verklaring is wanneer er een waardevol natuurlijk product (denk aan goud, diamanten, etc) wordt verplaatst, er bij het Catatumbo meer een bliksemschicht te zien is.
You take your pick.
Je bent niet alleen goed met getallen zo te zien, maar je hebt ook een beeldende schrijfstijl. Leuk dat je al mensen ontmoet hebt, je schrijft ook steeds 'we'. Ik kan me die glimlach van je we'll in beelden, want die had je de laatste week in NL al en die zal niet kleiner geworden zijn. Spaans leren en dansen....? Ben benieuwd...!
Wat heb je een gezellige manier van schrijven.
Net weg en al zoveel gedaan.
Blijf genieten!
Ria en Freek
Je hebt in korte tijd al veel gedaan en meegemaakt! Fijn dat je voorlopig met iemand kunt samenreizen. Goed dat je hebt doorgezet en er nu zo van geniet.
Catatumbo is schitterend hebben we gezien.
groeten Pa en Ma
Groeten Oma.
Je reis is begonnen. Een onbekend land, een andere cultuur. Een avontuur! Zo te lezen, heb je je draai al aardig gevonden. Venezuela is voor mij ook onbekend dus ik ben nog benieuwder dan anders hoe het jou daar vergaat.
Geniet ervan!
Heel veel plezier!
Groeten,
Jan
Keep it up en geniet van iedere seconde.
Soepel in de heupen neem ik aan? Hier thuis wil iedereen graag een nieuw handtasje. Hoop dat de kaaimaan daar groot genoeg voor was. Goed te horen dat je het naar je zin hebt en dat het Hugo's place een mooi land is. Als je Hugo spreekt, hij is gek op dansen. Is die investering in de Salsa van nog grotere waarde :). Het ga je goed en tot het volgende verslag.
Veel plezier!!!!!
Bes en Bap