Beginnen bij het begin

22 oktober 2012 - Mérida, Venezuela

 

Hier zit ik dan op mijn kamertje in Posada Jakere in Merida, Venezuela met een laptop op mijn schoot om een ´reisverhaal´ te schrijven. Het uitzicht vanuit mijn kamer is vrij indrukwekkend, vooral als je een woning in de Govert Flinckstraat gewend bent. Hoewel ik even over een bouwplaats, waar normaal de langste gondellift van de wereld is, moet kijken, is er daar achter een horizon van de vele bergen in de Andes waar ´s morgen de zon overheen schijnt en ´s avond de wolken overheen kruipen.

Ik verblijf in een posada (familie-/gasthuis) aan Parque Las Herionas met vier andere studenten (Sabrina (NL), Olga en Hekla (Ijsland) en Tomas (Ierland)). A nice bunch en we delen ook grotendeels dezelfde interesses. We hebben ook al met z´n allen vorig weekend een trip naar Catatumbo gemaakt en er is altijd wel animo ´s avond iets te ondernemen. Omdat Tomas ook het plan heeft om na Venezuela richting Colombia te gaan, hebben we besloten samen die kant op te gaan. Ik wist in eerste instantie nog niet zeker of ik dat ging doen, maar ben blij dat dat nu zeker doorgaat.

Toen ik hier aankwam had niet echt een idee wat ik van Merida mocht verwachten, behalve dat hier een bed voor mij stond, maar dat begint zich nu een beetje te vormen. Bijna iedereen rijdt hier in een amerikaanse muscle car of 4x4, niet zo raar als een liter benzine 0.0125 USD kost en te begrijpen als je ziet over wat voor bergweggetjes moet worden gereden om ergens te komen. Al die grote auto´s in die kleine straatjes ziet er vrij chaotisch uit (de PC Hoofd is er niets bij). De mensen zijn overdag bijzonder aardig en behulpzaam. Spreken weliswaar in de meeste gevallen geen engels, maar met handen en voeten kom je een heel eind. ´s Nacht schijnt er alleen nog wel eens wat te gebeuren en daarom wordt ons afgeraden dan het centrum in te lopen, maar met de taxi kun wel je bijna overal komen. Dit heb ik alleen nog niet gedaan.

Iedere ochtend heb ik 3 uur spaanse les en ´s middag moet ik, je zult het niet geloven, veelal aan mijn huiswerk. Dat is wel even wennen. Ik heb inmiddels vier lessen achter de rug en ik moet zeggen het gaat de goed ekant op. Het wordt nu alleen tijd dat ik mijn woordenschat ga vergroten. Mijn ´profesora´ is Daniela. Ze komt uit Merida en nam ons vorige week mee naar 1 van haar salsa lessen. Het was leuk om te zien dat er zoveel mensen aan salsa doen. Het is de normaalste zaak van de wereld om te dansen en wij mochten ook nog even een sumba lesje meepakken. Het is jammer dat er bij soort dingen spiegels hangen, want op het moment dat je denkt dat het goed gaat, kijk je in de spiegel en valt het allemaal niet mee. Maar het was wel leuk om het een keer mee te maken.

Door de spaanse cursus heb ik momenteel doordeweeks niet veel tijd om in de omgeving iets te doen. Wel ben ik dit weekend op een trip geweest naar La Catatumbo. Onderweg naar het meer Catatumbo hebben we verschillende stops gemaakt. De eerste stop was in het dorpje Jaji. Dit was in de tijd van de kolonie het rijkste plaatsje in de staat Merida. Dit is te zien ook, want alles ziet er keurig verzorgd en onderhouden uit. Rond dit dorpje lagen vroeger alle koffieplantages en de families die deze bezaten woonde en verwerkte de koffie in Jaji. Tegenwoordig is er in de weide omgeving echter geen koffieboom meer te vinden. Toen er in Venezuela olie werd gevonden gingen de meeste arbeiders die kant op, omdat ze daar meer konden verdienen. En omdat in het verbouwen van koffie zeer veel arbeid zit, was het simpelweg niet meer mogelijk om hiermee door te gaan en is er nu bijna nergens meer een koffieboom te vinden. Nu grazen er koeien op het land waar voorheen de plantages waren. 

Na Jaji hebben we gestopt in Cloud Forest, het best bewaarde Parque Nacional van Merida, om een verfrissende douche onder een waterval te nemen en Pirate Cave bezocht. Dit is een grot waar de piraten van Catatumbo vroeger hun buit verstopte en welke later, tijdens de dictatuur periode, nog gediend heeft als gevangenis, omdat de reguliere gevangenissen vol zaten. Na alle bergweggetjes was het tijd om de Andes te gaan verlaten. Het is in een woord prachtig om van zo´n enorme bergpartij richting het platte land te rijden. Tijdens de afdaling heb je een een kilometer ver uitzicht over de vlaktes van El Vigia die zijn te beschrijven als ´Lion King´-achtig. Je ziet de verschillende rivieren die uit de bergen komen, de bananenplantages, kleine plaatsjes en vooral veel groen. Dit was de eerste keer dat ik mij besefte, Ik zit in een 4x4 Landcruiser, met de spaanse lokale muziek van de chauffeur op de achtergrond in VENEZUELA! En zoals Tomas dat zo mooi kon zeggen;'You can´t keep the fucking smile of your face´.

Met deze gedachte reden we richting onze slaapplek bij Catatumbo waar we de nacht, zoals het hoort, in een slaapzak gingen volbrengen. Catatumbo is een meer waar er bijna iedere nacht spectaculaire bliksem shows zijn te zien. We zijn met een boot door de jungle gevaren, waar je onder andere apen en super veel verschillende vogels tegenkomt, naar een huis dat op palen in het meer staat. Na een bijzonder goede steak van de grill en het ondergaan van de zon, was het tijd voor een Kaaiman safari. Op zoek naar een gemiddelde kaaiman, rond de1 meter in dit gebied, wisten we er uiteindelijk een van een goede 40 centimeter te vangen. Ondanks de lengte is het evengoed vrij spannend het beestje vast te houden,  het blijft een vleeseter. (-; 

Het was tijd om onder het genot van een biertje van de bliksem te gaan genieten. Het is moeilijk te beschrijven wat hier gebeurd, maar dit natuurlijke verschijnsel zorgt ervoor dat het bijna altijd bliksemt boven het meer zonder dat het dondert. Je ziet de bliksem het water inslaan, soms minder dan een kilometer ver en dat is een bijzonder plaatje. Volgens onze gids bestaan er twee verklaringen voor dit fenomeen. Een van de rivieren die uitmond in het Catatumbo meer bevat veel gassen die vrijkomen, dit in combinatie met de botsing van de koude lucht van de Andes en de warme lucht van de Caribean wat een bepaalde energie veroorzaakt, zorgt voor een flist zonder knal. De tweede verklaring is wanneer er een waardevol natuurlijk product (denk aan goud, diamanten, etc) wordt verplaatst, er bij het Catatumbo meer een bliksemschicht te zien is.

You take your pick.

 

 

Foto’s

15 Reacties

  1. Jan Willem:
    23 oktober 2012
    He Chris, gaaf om de eerste verhalen te lezen.
    Je bent niet alleen goed met getallen zo te zien, maar je hebt ook een beeldende schrijfstijl. Leuk dat je al mensen ontmoet hebt, je schrijft ook steeds 'we'. Ik kan me die glimlach van je we'll in beelden, want die had je de laatste week in NL al en die zal niet kleiner geworden zijn. Spaans leren en dansen....? Ben benieuwd...!
  2. Brechje:
    23 oktober 2012
    WoW! Klinkt heel gaaf! Ongelooflijk wat je al kan mee maken in een week. Ik zit hier vrij vroeg in de morgen (voor mijn werkdag begint) STIK jaloers je verhaal te lezen! Komen er ook beelden van jullie dansles? ;-) Ben benieuwd naar de volgende verhalen die zullen komen... Enjoy!
  3. Arie en jade:
    23 oktober 2012
    He Chris, jij zei nog niet zoveel te hebben meegemaakt, maar is toch een aardig verslagje geworden. Ik ga weer lekker aan die arbeit :-( Veel plezier daar nog en doe de groeten aan Hugo Chavez. Adios!
  4. Michiel:
    23 oktober 2012
    Cool! Enjoy.
  5. Jelle:
    23 oktober 2012
    klinkt goed allemaal! Veel plezier!
  6. Ria:
    23 oktober 2012
    Hoi Chris, leuk dat je ons mee laat reizen!
    Wat heb je een gezellige manier van schrijven.
    Net weg en al zoveel gedaan.
    Blijf genieten!
    Ria en Freek
  7. De Grootjes:
    23 oktober 2012
    Top! Wat je al kan meemaken in zo'n korte tijd! Heerlijk om te lezen. Veel plezier amigo!
  8. Ma:
    24 oktober 2012
    Hoi Chris, complimenten voor je gezellige manier van schrijven.
    Je hebt in korte tijd al veel gedaan en meegemaakt! Fijn dat je voorlopig met iemand kunt samenreizen. Goed dat je hebt doorgezet en er nu zo van geniet.
    Catatumbo is schitterend hebben we gezien.
    groeten Pa en Ma
  9. Oma:
    24 oktober 2012
    Christiaan wat leuk die verhalen over je belevenissen.Heerlijk zoals je het beschrijft Gezellig dat je reis gezelschap hebt Wil nog veel meer over die voor mij onbekende wereld horen.
    Groeten Oma.
  10. Jan van de Nes:
    26 oktober 2012
    Hoi Chris,

    Je reis is begonnen. Een onbekend land, een andere cultuur. Een avontuur! Zo te lezen, heb je je draai al aardig gevonden. Venezuela is voor mij ook onbekend dus ik ben nog benieuwder dan anders hoe het jou daar vergaat.
    Geniet ervan!
    Heel veel plezier!
    Groeten,
    Jan
  11. Sebas:
    27 oktober 2012
    Het is toch verdulleme niet te geloven... We hebben een land gevonden waar J. v.d. N. nog niet is geweest! That makes you a pioneer bro! Het ziet er fantastisch uit daar, maar he: gotta love the Andes.

    Keep it up en geniet van iedere seconde.
  12. Pieter:
    28 oktober 2012
    Hey Neef,
    Soepel in de heupen neem ik aan? Hier thuis wil iedereen graag een nieuw handtasje. Hoop dat de kaaimaan daar groot genoeg voor was. Goed te horen dat je het naar je zin hebt en dat het Hugo's place een mooi land is. Als je Hugo spreekt, hij is gek op dansen. Is die investering in de Salsa van nog grotere waarde :). Het ga je goed en tot het volgende verslag.
  13. Pieter:
    4 november 2012
    Mooie foto's en de groeten in het oerwoud.
    Veel plezier!!!!!
    Bes en Bap
  14. Esther:
    4 november 2012
    He broer, hoe is het met je? Goed verhaal, leest makkelijk weg;-) Ben erg benieuwd naar je volgende avontuur! X
  15. Oma:
    10 november 2012
    Hoi Christiaan wat goed het nieuwe reisverhaal ik keek er echt naar uit.Heerlijk die belevenissen mee te beleven.Groet,Oma.